22 jun Nieuwe afspraken mediation

Op de afgesproken datum ligt er een envelop in de brievenbus van het UWV met de uitslag van het deskundigenoordeel. Met gemengde gevoelens open ik de brief. De uitslag is al duidelijk, maar ik hoop dat er ook iets in het verslag staat dat in mijn voordeel kan werken. Ik lees de voorste begeleidende brief met mijn adres erop. Er staat weinig bijzonders in. De tweede brief is aan mijn werkgever gestuurd en vraagt wat vaker lezen. Pas na 5 keer lezen begrijp ik volledig wat er staat. Ik vraag voor de zekerheid nog even aan mijn dochter of ik het goed gelezen heb.
In de brief staat: Ons oordeel is dat uw werknemer voldoende heeft meegewerkt aan haar reïntegratie.
Uiteindelijk blijkt mijn werkgever zich niet aan de STECR-richtlijnen gehouden te hebben, waardoor van mij niet gevraagd kan worden om op het gesprek te komen. Ironisch, aangezien mijn werkgever mij de laatste tijd steeds op deze richtlijnen wil wijzen.

Triomfgevoel

Bizar gevoel is dat. Eerst ongeloof, dan verwarring, uitbundig gevoel en na een tijdje vult mijn buik zich met het gevoel in snikken uit te kunnen barsten. Uiteindelijk blijft een gevoel van triomf over.
Ken je die reclame van Rolo, waarin dat ontzettend gemene ventje een Rolo voor de slurf van de circusolifant houdt en terug trekt op het ogenblik dat de olifant het wil pakken? Het deuntje dat dat ventje dan zingt en wat de olifant uiteindelijk heeeeeel triomfantelijk tettert als hij na jaren het mannetje te grazen neemt. Dat deuntje zit het hele weekend in mijn hoofd.

Mijn advocaat stuurt mijn werkgever een brief met daarin de eis dat zij binnen 24 uur het loon moeten gaan uitbetalen. Natuurlijk is dat volgens mijn werkgever niet mogelijk, omdat zij zeggen dat ze pas 5 dagen na mij de brief hebben ontvangen. De post in het midden van het land is vaak wat trager, daar gaat ’t nog per postduif, denk ik.
Ze krijgen daarom nog 24 uur uitstel en komen dan met een antwoord.
Natuurlijk zijn zij het niet eens met het UWV en staat er volgens hen in het verslag dat ik heb toegezegd, dat ik kan werken. Een heleboel blabla om van de kern af te leiden en mij het idee te geven dat het allemaal onzin is. Net als het verslag van de onpartijdige bedrijfsarts en de verslagen van hun eigen eerste 2 bedrijfsartsen volgens hen onzin verkondigen.

Maar ‘coulant en menselijk’ als ze zijn, is mijn werkgever bereid het volledige loon te betalen. Ik moet daarvoor wel even meewerken aan mediation en daarbij toezeggen dat ik volledig meewerk, me coöperatief opstel en hoe dan ook altijd mee zal werken aan een oplossing, ook als dat betekent dat ik afscheid van het bedrijf moet nemen.
Vooral dat laatste stukje is voor hen heel erg belangrijk blijkbaar. Er wordt duidelijk steeds weer op ontslag aangestuurd door mijn werkgever.

Druk op een vaststellingsovereenkomst

Op het moment dat ik 2 maanden geen salaris heb ontvangen en dus financieel een flinke uitdaging heb, met mijn nek in de strop hang zeg maar, heb ik ook al een voorstel gekregen om een vaststellingsovereenkomst te tekenen. Dit is alleen geen optie, want ik krijg geen uitkering van het UWV als ik ziek ben en ontslag neem. Mijn werkgever probeert zich op deze manier te onttrekken aan de wet en de reïntegratieverplichtingen. Mijn advocaat adviseert dan ook met klem om vooral geen vaststellingsovereenkomst te tekenen zolang ik ziek ben. Om mij heen heb ik meerdere personen die, doordat ze wel een vaststellingsovereenkomst hebben getekend, in grote problemen zijn gekomen en geen WW of WIA uitkering ontvangen van het UWV.
Aangezien ik een burn-out heb, krijgt mijn werkgever als ik 2 jaar ziek ben, te maken met de Bezava-wetgeving. Waardoor zij gestraft worden door het UWV met premiedifferentiatie, wat hen heel veel geld kan gaan kosten. Dus zaak om voor die tijd van een ‘lastige werknemer’ af te komen.
Als mijn werkgever echter niet meewerkt aan mediation na dit oordeel, kan het zomaar gebeuren dat zij ook nog een loonsanctie krijgen van een jaar. Zij moeten mij dan nog maximaal een 3e jaar loon uitbetalen.

Saskia’s eisen voor mediation

Dus ik ga akkoord met mediation, zonder aanvullende voorwaarden en zou graag dit keer zelf de mediator uitkiezen. Dit stelt mijn advocaat voor aan mijn werkgever in een zeer nette, respectvolle en zakelijke brief.
De werkgever geeft aan nogal verbaasd te zijn dat ik ‘eisen’ durf te stellen in deze situatie (waarschijnlijk hadden ze verwacht dat ik nu op alles ja en amen zou zeggen, omdat ik financieel een uitdaging heb).
Maar goed, ze willen niet dat ik iets kan aangrijpen om niet mee te werken, vermelden zij in de brief, dus stemmen zij in met een mediator die door mij wordt uitgekozen. En mijn werkgever zal mijn loon gaan uitbetalen vanaf het moment van de loonstop tot op heden.

Er zijn echter wel wat eisen aan het meewerken van mijn werkgever verbonden. Ik moet voor maandagmiddag instemmen met deze eisen (dit bericht komt vrijdagmiddag binnen):
– Ik ben vanaf maandag (week 3) beschikbaar voor mediation.
– De mediator is in staat nog in week 3 te starten met mediation.