08 mrt Toch een vaststellingsovereenkomst?
Steeds weer vraag ik me af hoe het toch mogelijk is dat werknemers zo worden weggepest? En hoe is het mogelijk dat zoveel personen de werkgever helpen om werknemers ziek te houden en weg te pesten? Personen als bedrijfsartsen, mediators en HR-medewerkers. Personen die de werknemer zouden moeten helpen weer beter te worden en weer aan de slag te kunnen, maar het tegenovergestelde lijken te doen. Hoe kunnen zij met zichzelf leven?
Deze werknemers kunnen een waardevolle bijdrage leveren aan de maatschappij met de kennis en vaardigheden die zij hebben. Maar vaak komen zij heel lang niet meer aan de slag. Waardoor zij de staat heel veel geld gaan kosten.
En toch is er geen overheid die ingrijpt en ervoor gaat zorgen dat deze zeer onwenselijke situaties niet meer voor kunnen komen.
Vaststellingsovereenkomst
Ik stap net in mijn auto als mijn telefoon gaat. Een onbekend 06 nummer verschijnt in beeld, dus ik neem maar op. Dan hoor ik de stem van een vriendelijk klinkende dame, Ria Oosterveer. Zij vertelt mij dat zij sinds kort werkzaam is op de HR-afdeling van mijn werkgever. Zij heeft mijn dossier gevonden en gezien dat ik nog wel werknemer ben van het bedrijf, maar al 3 maanden geen salaris meer ontvang. Slapende werknemer noemen ze dat, vertelt ze mij.
Mijn werkgever wil graag een einde maken aan deze situatie. Mevrouw Oosterveer stelt dan ook voor dat ik een vaststellingsovereenkomst teken, waarin ik akkoord ga met ontslag over 3 maanden en daarvoor de transitievergoeding ontvang. Natuurlijk begrijpt ze dat ze me overvalt en stelt voor een conceptovereenkomst naar mij toe te mailen, zodat ik het stuk even rustig door kan lezen, voordat ik het ga ondertekenen. Nadat ik en mijn werkgever het stuk hebben ondertekend, zijn we dan van elkaar af en is het voor beiden goed geregeld, zegt mevrouw Oosterveer.
Ik ben even perplex en geef aan dat ik me nogal overvallen voel. Zeker gezien de huidige relatie tussen mijn werkgever en mij, had ik een dergelijk telefoontje niet verwacht. Natuurlijk begrijpt de dame helemaal dat ik van slag ben, ook al wil ze zich zeker niet mengen in de onenigheid tussen mijn werkgever en mij. Natuurlijk krijg ik van haar een paar dagen om na te denken over het voorstel. Deze dame is een en al begrip en vriendelijkheid.
Ik word weer wat kalmer en ben blij dat ik heel scherp heb wat ik nu moet zeggen. Ik heb met Anton afgesproken dat ik iedereen die mij belt in verband met mijn werk, re-integratie, UWV, WW etc, naar hem doorverwijs. Ik vertel de dame dan ook dat ik niet in staat ben om over dit telefoongesprek te oordelen of met haar in gesprek te gaan en stel voor dat zij contact opneemt met Anton.
Ik ga op zoek naar het telefoonnummer van Anton, maar kan dat zo snel niet vinden op dit toch wel lichtelijk stressvolle moment. Daarom geef ik aan dat ik haar het nummer van Anton sms en hang weer op.
Als ik Anton bel en hem vertel over deze onverwachte ontwikkeling, is hij ook even stil. Dit had hij in dit stadium niet verwacht. Hij vraagt zich af waarom er een HR-medewerker belt terwijl wij steeds contact hadden met Mevrouw Ooievaar? Een rare wending van deze zeer rare zaak.
We praten even over de situatie en spreken door wat Anton ongeveer gaat zeggen tegen mevrouw Oosterveer.
Trots
Ik stap uit mijn auto en bedenk dat ik toch best rustig ben geweest, ik heb t gevoel dat ik niet heel erg in paniek ben geraakt en het gesprek goed heb afgerond. Ik ben best een beetje trots op mezelf.
Dan kijk ik om me heen en ben even de weg kwijt. Ik weet niet meer waar ik ben en wat ik ging doen. Het duurt een minuut of 5 voordat ik me realiseer dat ik nog weg moet met de auto. Ik bel eerst maar even met een vriendin die mij aanhoort en helpt om te kalmeren. Dan pas vervolg ik mijn weg.
20 minuten later belt Anton mij weer op. De dame had al tijdens het gesprek tussen Anton en mij, naar Anton gebeld. Hij heeft haar direct terug gebeld en haar verhaal aangehoord.
Ook aan Anton heeft mevrouw Oosterveer hetzelfde verhaal verteld en voorgesteld om de vaststellingsovereenkomst zo snel mogelijk te tekenen. Zij vertelde dat zij gezien heeft dat er nogal een dossier ligt, maar dat zij dat nog niet helemaal heeft doorgenomen. Zij houdt zich liever buiten de onenigheid tussen mij en mijn werkgever.
Anton heeft vervolgens aangegeven dat ik bereid ben om een vaststellingsovereenkomst in overweging te nemen, maar dat ik wel verwacht, dat het een serieus voorstel is dat recht doet aan het dossier. Daarbij vertelt hij ook dat er eerst uitgezocht moet worden of ik op dit ogenblik in staat ben om een vaststellingsovereenkomst te tekenen, zonder dat ik zelf in de problemen kom. Er lopen nog wat procedures die ook van invloed zijn op mijn relatie met mijn werkgever.
Afspraken met de HR-dame
De dame vroeg verbaasd of ik meer verwacht dan de transitievergoeding. Waarop Arnold haar nogmaals heeft verteld dat ik een serieus voorstel verwacht dat recht doet aan het dossier.
Hierdoor was de dame blijkbaar nogal van slag en gaf aan dat het dan wel een week zou gaan duren voordat zij een voorstel naar mij op zou kunnen sturen.
Dat is wat ons betreft natuurlijk geen probleem. Het voorstel zal komende week direct naar het adres van Anton worden gestuurd.