02 nov De deadline verstrijkt
Twee dagen later krijgen we een mail van de mediator dat we het weekend hebben om een nieuw voorstel naar haar toe te sturen. Braaf als wij zijn, is het voorstel op tijd bij de mediator. Daarbij vragen wij om antwoord en/of het tegenvoorstel van mijn werkgever, binnen twee dagen. Gezien het feit dat we nog 2 weken hebben om een voorstel te tekenen is er nogal wat tijdsdruk.
De reactie blijft uit
Zoals altijd is volgens de mediator voor ons 2 dagen genoeg om een voorstel te doen, maar is dat voor de mediator zelf niet voldoende. Zij laat niets van zich horen, ook niet om aan te geven dat het wat langer gaat duren. De telefoon en voice mail beantwoordt de mediator niet. Dus na 5 dagen stuurt Arnold de mediator een mail waarin hij aangeeft dat het nogal onfatsoenlijk is om niet te reageren, dat ik me daardoor weer niet serieus genomen voel. Dan belt de mediator Arnold en vraagt Arnold haar of hij de directeur een mail mag sturen om hem op de hoogte te stellen van ons voorstel, misschien dat de directeur wel in kan zien dat het voorstel ook in het belang van het bedrijf is. Als ik langer ziek blijf en er een rechtszaak komt waarin mijn ontslag geregeld gaat worden, kan dat wel eens een stuk ongunstiger uitvallen voor de werkgever.
De mediator geeft aan dat het wel mogelijk is om deze stap te zetten, maar niet gebruikelijk. Zij wil eerst zelf uitzoeken wat zij nog kan doen en belooft Arnold het te laten weten na het weekend.
Maar natuurlijk ook na het weekend geen tegenvoorstel van mevrouw Ooievaar, maar ook geen antwoord op de vraag van Arnold. Arnold doet nog enkele pogingen om de mediator te bellen, maar ze reageert alweer dagenlang niet.
Dat is de druppel. We besluiten de directeur een mail te sturen in de hoop dat dit een doorbraak forceert.
De mail naar de directeur
Natuurlijk is mevrouw Ooievaar niet blij met deze mail en reageert ze in een mail aan Arnold nogal boos. De directeur wil zich niet mengen in dit verhaal en verwijst ons weer naar mevrouw Ooievaar. Arnold biedt in een mail aan de directeur en mevrouw Ooievaar zijn excuses aan voor het feit dat hij de mail aan de directeur niet ook aan mevrouw Ooievaar heeft gestuurd en legt beiden uit wat de beweegredenen waren en waarom wij deze dringende mail aan de directeur hebben gestuurd. Vooral het feit dat de mediator, ondanks de tijdsdruk, niet reageert op mails en telefoontjes. Er is 2 weken na de laatste afspraak nog steeds geen nieuw voorstel van de werkgever. En die komt er ook nooit meer.
Na deze mail is natuurlijk de mediator weer heel boos. Ze vindt dat haar woorden verdraaid worden en zegt dat ze wel bereikbaar was. Er is volgens haar sprake van vertrouwensbreuk en de geheimhoudingsplicht is verbroken. Ze gaat in overleg met collegae en beraadt zich op te nemen stappen.
Geen mediation meer
Uiteindelijk krijgen we diezelfde middag een mail van haar waarin ze aangeeft dat ze eigenlijk wil stoppen met de mediation vanwege de vertrouwensbreuk. Dat is niets nieuws, want dat heeft ze in de afgelopen weken al meerdere malen aangegeven en toch bleef ze stug doorgaan met de gesprekken.
Toch wil ze ook nu weer verder, omdat ze inziet dat we er anders nooit uit gaan komen. Ze stelt voor dat wij twee dagen later een laatste voorstel naar haar toesturen voor 9.00 uur. Zij zal de beide voorstellen bekijken en als zij dan vindt dat er voldoende reden is om weer verder te praten, zullen we dat dezelfde dag doen om 15.00 uur, waarna diezelfde dag nog de overeenkomst getekend moet worden. Wij krijgen beide de voorstellen niet te zien, zij beslist wat er gebeurt en wij mogen tijdens het gesprek even snel beslissen of we wel of niet tekenen.
Geen overeenkomst
Helaas komt dit mailtje te laat. De uiterste datum waarop wij nog een overeenkomst konden tekenen is nu voorbij. Ik kan geen nieuw voorstel meer sturen maar wil wel verder in gesprek over andere oplossingen.
Arnold stuurt de mediator een mail waarin hij aangeeft dat wij bereid zijn tot verdere mediation om tot een oplossing te komen, maar dat wij geen voorstel meer kunnen sturen.
Zoals verwacht is de mediator boos. Ze is het niet eens met de situatie en vertelt dat tegen Arnold in een telefoongesprek. Arnold geeft daarin aan dat wij steeds duidelijk hebben aangegeven wat de deadline was. Toch probeert de mediator het nog door te vragen of wij echt niet bereid zijn om nog een voorstel te doen. Maar Arnold houdt voet bij stuk, we zijn bereid tot mediation om tot een oplossing te komen, maar kunnen geen voorstel meer doen.
Dan is het stil…