23 aug Positief gesprek met bedrijfsarts
Het is misschien te begrijpen dat ik met lood in mijn schoenen naar het gesprek ga. Mijn zoon gaat mee en loopt als een rots in de branding naast me. Ik voel me echt gesteund en ben zo blij dat hij bij me is.
Als we op kantoor komen is alles veranderd. Er zijn muren verdwenen waardoor er nagenoeg een grote (werk)ruimte is ontstaan en er staat overal iets. Voor mij komt het vreemd en nogal chaotisch over. Dat komt hard aan, merk ik. Ik loop naar binnen en we mogen van een aardige medewerker koffie pakken. Mijn zoon loopt even naar het toilet, maar ik hoor niet dat hij dat tegen me zegt. Als ik om me heen kijk raak ik licht in paniek omdat hij er niet is. Als hij weer terug komt springen de tranen in mijn ogen en pak ik even zijn hand voor steun.
Het gesprek
We gaan aan een tafel zitten met de koffie. Ik hoor een medewerker tegen iemand anders zeggen: ”Jan, wil jij…” meer komt er niet binnen. Jan is een medewerker waar ik veel mee gebeld heb toen ik nog werkte. Hij is heel aardig en we hebben erg prettig samengewerkt. De herinneringen aan mijn werk tuimelen door mijn hoofd met als gevolg een enorme huilbui. De bedrijfsarts komt even langs om aan te geven dat hij er is, maar dat ik rustig even kan blijven zitten. Dat geeft in ieder geval wat rust.
Het gesprek verloopt wonderbaarlijk goed, maar duurt wel 3 uur.
De arts is heel anders dan tijdens het vorige gesprek, veel meer ontspannen en hij straalt rust uit. Hij wil graag weten of ik wilde komen en of ik hem vertrouw. Daarop kan ik niet anders antwoorden dan dat ik moet komen, omdat ik anders problemen krijg met mijn werkgever, maar dat hij voor mij even betrouwbaar is als elke andere arts die voor mijn werkgever werkt. Na 1,5 jaar pesten en oneerlijkheid vertrouw ik niemand meer. Hij lijkt hiervoor begrip te hebben.
Het eerste deel van het gesprek gaat over mijn gezondheid en de arts adviseert hoe nu verder te gaan om te kunnen herstellen. Hij zegt dat ik alleen beter kan worden als het conflict opgelost wordt. Maar ook adviseert hij herstel via PU en tegelijkertijd reïntegratie 2e spoor bij PR. Het verdient aanbeveling om beide bedrijven met elkaar te laten overleggen. Daarbij is het van belang om niet meer te wachten met het opstarten van beide trajecten.
Ik ben zo blij met dit advies, want herstel is nu net wat Renée tegenhoudt totdat ik teken voor ontslag. Een advies van een bedrijfsarts hoeft een werkgever niet op te volgen. Rechters schijnen echter niet blij te zijn als een werkgever het advies niet opvolgt en rekenen het de werkgever aan als het tot een procedure komt.
Het FML-formulier
Tijdens het tweede deel van het gesprek wordt het FML besproken met de arts en meneer B. Ik vertel dat ik moeite heb met dit formulier, omdat het er al eens voor heeft gezorgd dat er problemen ontstonden over de uitleg van het formulier. Renée begrijpt namelijk niet hoe ze het formulier moet lezen en gaat het gebruiken om te zorgen dat ik ga doen wat zij wil en niet wat in mijn belang is.
De artsen begrijpen mijn aarzeling en vertellen dat het FML formulier alleen bedoeld is voor PR en de arbeidsdeskundige. Als Renée erover begint mag ik zeggen dat het niet voor haar bedoeld is. De bedrijfsarts is zo aardig om ook in het advies op te nemen dat het FML er alleen is voor PR en de arbeidsdeskundige.
Ik voel meer en meer mijn energie wegstromen. Mijn ogen geven de beelden niet meer goed door, waardoor ik zelf de formulieren niet kan lezen. Met heel veel geduld helpen de beide mannen en mijn grote stoere zoon me door deze situatie heen. Mijn zoon zorgt goed voor me en geeft duidelijk aan wat ik nodig heb en wel of niet kan. Hij laat zich hierbij zeker niet zomaar opzij zetten.
Naast het heerlijke gevoel er even niet alleen voor te staan, voel ik me zo trots op hem.
Advies
Uiteindelijk komt uit dit gesprek een mooi advies naar voren, waarin ik zeker gesteund wordt. Ik ben verbaasd en heel dankbaar dat er nu eindelijk eens iets goeds gebeurt.