20 jul De niet-onafhankelijke mediator

Als Renée ook bij het gesprek komt, is zij niet blij met het advies van mijn advocaat en geeft aan dat punt drie wel heel belangrijk is en dat anders de andere punten ook niet door kunnen gaan. “Begrijp ik het nu goed, is mijn herstel en reïntegratie dan niet zo belangrijk voor mijn werkgever?”, vraag ik haar. Nee, dat zie ik verkeerd, valt G in nog voordat Renée zelf kan antwoorden. G zegt dat mijn werkgever eigenlijk heel aardig is dat ze mij wil laten herstellen bij PU, het bureau dat G heeft voorgesteld, en dat het dan wel zo netjes is als ik gewoon instem met punt 3. Ik kan natuurlijk niet alleen maar eisen en moet ook wat toegeven.

Daar ben ik het natuurlijk niet mee eens, maar ik ga de discussie niet meer aan. Dat kost gewoon teveel onnodig energie. Ik blijf aangeven, dat ik het advies van mijn advocaat opvolg. G wil duidelijk heel graag een doorbraak bereiken, dus zij geeft aan dat ze met mijn advocaat gaat bellen, om hem duidelijk te maken dat ik wel kan tekenen voor de afspraken in verband met ontslag. Fijn toch zo’n onpartijdige mediator. Renée heeft nog geen re-integratiebureau gevonden, maar zal dit zo snel mogelijk gaan regelen en mij laten weten.

En….. er is nog iets wat Renée heel graag wil vragen, zegt G….. Mijn werkgever wil heel graag dat ik ook een stuk onderteken waarin ik beloof geen vervelende dingen te zeggen over mijn werkgever!!!!

Ik moet eigenlijk heel even mijn lachen inhouden. De situatie is bijna belachelijk te noemen. Renée lijkt niet uit zichzelf te kunnen praten en krijgt steeds een duwtje van G, alsof ze een onmondig kind is in plaats van een leidinggevende. Ze kijkt er ook heel sip bij en praat heel zachtjes, bijna verontschuldigend.

En dan deze laatste vraag van mijn werkgever. Ik mag niet teveel “eisen” van mijn werkgever, maar moet wel even twee punten ondertekenen, die nogal wat teweeg kunnen brengen. Terwijl mijn werkgever al 1,5 jaar niets heeft gedaan om mij te helpen herstellen en reïntegreren. Natuurlijk geef ik ook hierop als antwoord dat ik dit eerst met mijn advocaat moet overleggen.

Naar het reïntegratiebureau

G zegt dat het heel normaal is dat ik teken voor deze zwijgplicht. Als ik het niet teken, mag mijn werkgever ook lelijke dingen over mij zeggen. Ook hierover ga ik niet in discussie. We zien wel wat ik teken en wat niet. We gaan uit elkaar nadat we een nieuwe afspraak hebben gemaakt voor na de vakantie van de dames. 2 weken rust. Ik ga in die tijd op bezoek bij PU en het reïntegratiebureau dat Renee heeft uitgezocht, PR.

Beide gesprekken verlopen heel prettig. De dames gaan ieder een voorstel en een offerte opsturen, waarna Renée kan beslissen of ze akkoord gaat met deze bedrijven.

Na de vakantie zit ik netjes op tijd te wachten in het bedrijf waar G werkt tot zij mij komt halen. Een kwartier na de afgesproken tijd belt G mij om aan te geven dat de afspraak niet doorgaat. Ze heeft me laat op de avond ervoor een mail gestuurd om aan te geven dat het mediation gesprek niet doorgaat. Deze mail is niet bij mij terecht gekomen en ook niet bij mijn advocaat. Maar goed, dit kan gebeuren. Ik ben gelukkig al wat gewend.

G vraagt me haar te bellen als ik de volgende middag nog niet van haar gehoord heb wanneer er een nieuwe afspraak is. Helaas ben ik de volgende middag erg ziek en vergeet haar te bellen.

Als ik een dag later een mail stuur naar G met daarin alsnog de vraag of er al een datum bekend is, krijg ik kortaf gemaild: Er is nog niets bekend.

Een aparte reactie vind ik. Daarna hoor ik niets meer van G.