25 mei Nieuw verzoek tot mediation

Saskia (50, 2 kinderen) werkt parttime in de gehandicaptenzorg bij een organisatie waar ze veel mogelijkheden kreeg en een leuke functie voor zichzelf heeft gecreëerd. Dankzij een reorganisatie is de werkdruk zo hoog geworden dat ze zich ziek heeft moeten melden. Haar nieuwe manager, Renée, toont geen enkel begrip voor de situatie van Saskia.

Als ik weer een beetje hersteld ben, bel ik met Zon en geef aan dat hun begeleiding geweigerd is. De begeleider van Zon adviseert mij om een second opinion te vragen aan een onpartijdige arts. Dit is toegestaan sinds februari 2015. Zon heeft een lijst van artsen die te vertrouwen zijn. Tot februari 2016 is dit helaas nog voor rekening van degene die de second opinion aanvraagt. Vanaf die datum gaat de overheid dit betalen. Ik besluit deze raad ter harte te nemen. Het is belangrijk te weten wat ik moet doen om te kunnen herstellen.

Second Opinion

Vandaag ben ik met Donna, een vriendin, voor een second opinion naar een andere bedrijfsarts Dr. Tang geweest. Ik hoop dat hij me kan vertellen wat er moet gebeuren om ervoor te zorgen dat ik kan herstellen.

Sinds het laatste gesprek met de bedrijfsarts van het bedrijf ben ik weer achteruit gegaan. Ik heb bijna constant een enorme druk in mijn hoofd. Het voelt regelmatig alsof mijn schedel in brand staat en de bovenkant van mijn hoofd elk moment los kan laten. Ik kan niet nadenken en ben ontzettend onrustig. Het is hel om in deze situatie te moeten leven en geen uitgang meer te zien uit de ellende.

Als ik bij de nieuwe bedrijfsarts Dr. Tang kom, ben ik gespannen en voel me zo moe. Voordat ik aanbel stijgt de druk in mijn hoofd. Ik hoop dat ik in staat ben goed aan te geven wat mij mankeert en waar ik behoefte aan heb.

Ik heb via de mail al twee testen gemaakt en naar Dr. Tang doorgestuurd samen met wat gegevens en informatie over mijn situatie. Dr. Tang vraagt mij heel gericht naar mijn gesteldheid: hoe voel ik me, hoe ziet mijn leven er op dit ogenblik uit, heb ik nog een sociaal leven en wat maakt me nog blij? Het is prettig om te praten met iemand die duidelijk bezig is in mijn belang en mee wil helpen aan een oplossing.

Dr. Tang vertelt me dat ik nu toch echt aan mezelf moet gaan denken. Als ik niet ga opknappen, kan het jaren duren voordat ik hersteld ben. Mijn scores op de beide testen zijn uitermate hoog en vragen om een goede oplossing. De score op ‘Machteloosheid’ is meer dan 2 keer zo hoog als normaal. Dat kan wel kloppen, want ik heb constant het gevoel niets te kunnen veranderen aan de situatie. Een heel vervelend en verlammend gevoel.

Aangezien het contact met mijn werkgever het probleem is, is het advies van Dr. Tang om daarmee te stoppen. Enkele maanden geen enkel contact met mijn werkgever. Alleen nog contact met een bedrijfsarts en over een tijdje iemand die er voor mij is en mij wil begeleiden naar reïntegratie. Iemand die dat doet op een manier die bij mij past. Ik moet weer aan het stuur van mijn leven gaan zitten en mijn werkgever niet meer de macht geven mijn leven laten bepalen.

Alles wat Dr. Tang zegt komt heel waar over. Ik kan niet anders dan het met hem eens zijn. Het enige probleem dat in mijn hoofd opkomt is: “hoe ga ik dat dan doen?”

Klacht naar bedrijfsarts

Ik heb de bedrijfsarts een klachtenbrief toegestuurd met een cc naar het bedrijf dat hem voor mijn werkgever inhuurt: Internatio. Ik ben geschokt over zijn manier van werken en heb totaal geen vertrouwen meer in hem. Zijn reactie op de klacht is dusdanig ontwijkend, ontkennend en niet probleemoplossend dat ik niet meer in gesprek wil met deze arts. Hij geeft aan in zijn brief, dat hij mij niet kan begeleiden als ik hem niet vertrouw en in dat geval de opdracht teruglegt bij Internatio.

Een dame van Internatio, Marianne, neemt contact met me op over de klacht. Ze is vriendelijk en we hebben een goed gesprek. We komen tot de conclusie, zoals iedereen al eerder, dat het grootste probleem ligt bij de communicatie tussen mijn werkgever en mij. De communicatie kan alleen hersteld worden door mediation. Het voorstel van Marianne is dan ook om een totaal onafhankelijke mediator te vragen de mediation voor ons te begeleiden. Iemand die niets maar dan ook niets met mijn werkgever te maken heeft.

Ik ben het daarmee eens, maar vraag wel om wat meer tijd om te kunnen herstellen. Marianne gaat dit voorleggen aan mijn werkgever.

Er is tussendoor nog wat mailwisseling tussen Marianne en mij over dit onderwerp. Weer een klein sprankeltje hoop op misschien iemand die wel wat kan bereiken. Die ons samen kan laten praten en met ons tot een oplossing kan komen.

Akkoord voor mediation

Na enkele dagen krijg ik van Marianne een mail waarin ze mij vertelt dat mijn werkgever akkoord gaat met mediation. Ik moet alleen nog wel even toestemming geven om de mailwisseling tussen haar en mij door te sturen naar mijn werkgever. Ik ben nogal verrast. Waar is dat voor nodig? Wat is daar de bedoeling van? Het voelt in ieder geval niet goed. Dus ik geef aan dat ik daar niet mee akkoord ga.

Fout Fout Fout. Alweer iemand die niet zo goed tegen ‘nee’ kan. Ik krijg van deze dame een hele boze mail, waarin ze mij vertelt dat mijn werkgever nu zeker juridische stappen zal gaan ondernemen.

Het is ongelofelijk hoe onfatsoenlijk boos mensen kunnen worden als je je grenzen aangeeft.

Ik heb nogal wat moeite gehad met het aangeven van mijn grenzen. Nu ik het doe, merk ik dat er maar heel weinig mensen zijn die mijn grenzen respecteren en accepteren. Boosheid en onfatsoenlijk gedrag zijn dan het gevolg. Ik besluit me er niets van aan te trekken. En stuur alles door aan mijn advocaat, die het ook een nogal aparte gang van zaken vind. Niks aan de hand zegt hij. Op dit ogenblik hebben ze geen enkele reden om naar de rechter te stappen. Dat is voor mij toch nog een extra steuntje in de rug.

Fijn dat de advocaat er voor me is en me steunt.